Ноч з 29 на 30 кастрычніка 1937 года — трагічная дата беларускай гісторыі ХХ стагоддзя. Яе называюць «Ноччу паэтаў» і аддаюць даніну памяці выбітным суайчыннікам, нявінна знішчаным савецкімі ўладамі. У Музеі вольнай Беларусі адбыўся вечар у межах міжнароднай акцыі памяці «Ноч паэтаў», сустрэча з гісторыкам і лекцыя «Беларусь (не)расстраляная». Прагучала літаратурна-тэатральная імпрэза ад Купалаўцаў.
У Касцёле святога Аляксандра ў Варшаве на плошчы Трох крыжоў у нядзелю вечарам адбыўся канцэрт «Вольнага хору». Былі выкананы творы на вершы забітых ноччу з 29 на 30 кастрычніка 1937 года Алеся Дудара, Цішкі Гартнага, Міхася Чарота.
Таксама прагучалi творы аўтараў, якія прайшлі праз прысуды, турмы, лагеры, вымушаную эміграцыю, але засталіся на беларускай культурніцкай глебе. Гэта Мікола Куліковіч, Наталля Арсенева, Мікола Равенскі, Міхась Кавыль, Дзмітрый Верасаў, Вольга Бурнос, Сяргей Новік-Пяюн ды іншыя.
Прагучалі творы кампазітара і дырыжора першага беларускага хору Уладзіміра Тэрраўскага, якога расстралялі ў 1938 годзе, а яшчэ творы сучасных кампазітараў, якія, нягледзячы на вымушаную эміграцыю, не згубілі сувязі з Радзімай і працягваюць змагацца, ствараць і прасоўваць беларускую культуру за мяжой.
Беларусы слухалі канцэрт і стаялі падчас гімнаў «Пагоня», «Магутны Божа», «Мы выйдзем шчыльнымі радамі».
У сваім выступленні на мерапрыемстве кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення Павел Латушка адзначыў:
«Сёння мы бачым, што рэжым Лукашэнкі нішчыць нацыянальную культуру Беларусі і беларусаў. Ён знішчае самасвядомасць беларускага народу.
Мы памятаем трагічныя старонкі нашай гісторыі і не дазволім іх забыць, як не дазволім, каб таталітарная сістэма апанавала нашую родную Бацькаўшчыну».
Хочаце даслаць навiну? Пiшыце: @ex_presslive.
Добро пожаловать в реальность!