Центр новых идей впервые составил «Барометр белорусских городов», изучив, насколько беларусы довольны своим местом жительства. Для этого команда проекта провела исследование, как беларусские города воспринимают их жители, многие ли хотят переехать и какой город лучший для жизни.
Борисов попал в «места отчаяния», Жодино — в «города энтузиастов». В «местах отчаяния» условия для жизни скорее плохи, да и сами города воспринимаются жителями не очень хорошо. «Города энтузиастов» — это те населенные пункты, где условия для жизни оцениваются ниже средних по стране, но жители все же любят их.
EX-PRESS.BY спросил у борисовчан и жодинцев, согласны ли они с «барометром».
Михаіл:
— Жыву ў Барысаве, працую ў Жодзіне. Здзівіўся гэтым намінацыям у рэйтынгу. Але калі добра падумаць — так і ёсць. Вось Жодзіна аднеслі да гарадоў энтузіястаў. Тыпу, умовы для жыцця ацэньваюцца ніжэй за сярэднія па краіне, але жыхары ўсё ж любяць іх. Жыхары любяць горад. Але зусім не паважаюць улады. А яе там і няма за што паважаць. Гэтулькі хлусні!
Але ёсць нешта яшчэ горш. Вось Барысаў — да гарадоў роспачы аднеслі. Тут, па рэйтынгу, умовы для жыцця хутчэй дрэнныя, ды і самі гарады ўспрымаюцца жыхарамі не вельмі добра. Так, кожны вечар на кухні бацькоў, у гутарках з сябрамі я чую нуду... Зрэшты, як і заўсёды.
Радасці апошніх гадоў увогуле не звязаны з нечым грамадскім. Улада — поўны жах... А вось грыбы ў лесе, пахі прыроды, яблыкі ў садзе — гэта сучаснасць. Гэта тое, што дапамагае выжыць і ў «горадзе роспачы», і ў горадзе «энтузіястаў».
Дзмітрый:
— Барысаў — горад роспачы і стрэсу, гэта сапраўды. Проста ёсць такая тэорыя: калі мы адчуваем негатыўную энергію (а роспач з гэтага шэрагу), гэта азначае адмоўныя эмоцыі, у нас ідзе выкід гармонаў стрэсу. Наш арганізм уладкаваны так, што ён не можа адначасова выпрацоўваць гармоны стрэсу і радасці. Пры гэтым трэба заўжды балансаваць. Каб арганізм не кончыўся, з цягам часу, станоўчых гармонаў павінна выкінуцца ў сем разоў больш, чым адмоўных.
Людзі! Шукайце радасці-дробязі! І не забывайце: гэта добра, але гэтым не выратуешся. Адчай можна перамагчы, калі глабальна мяняць грамадства, займацца актывізмам. Ну і што, што складана. Трэба вылезці з гэтай бруднай масы, у якой наш горад Б.
Ольга:
— В Жодино были энтузиасты, да сплыли. Раньше мусор сами убирали, придумывали активности, ставили пьесы, флешмобы, помогали больным детям. Где все это сейчас? За границей! А в Жодино, как и в Борисове -- лукашенковский настрой: отчаяние.
Петр:
— Я был студентом, ездил автобусом и автостопом из старого города в Борисове через Жодино в Минск. Даже энергетически чувствуешь огромную разницу. Выезжаешь из Борисова — и тебе в Жодино становится словно легче. Но это было раньше, 20 лет назад. Как там сейчас, сложно сказать, больше я там не живу.
Наталля:
— Жодзіна — горад энтузіястаў, і гэта сапраўды дзіўна. У нас у наяўнасці багацце энтузіязму. Мы накіроўваем гэтую энергію, падтрымліваючы адзін аднаго, з 2020 года. Але калі рэйтынг складалі тыя, хто мае дачыненне да ўлады, то ім фігу. У нас застаецца надзея і энтузіязм, што ўлада зменіцца. Жыве Беларусь!
Хотите поделиться мнением? Пишите: @ex_presslive.
Добро пожаловать в реальность!