Экранізацыя аповесці Васіля Быкава “У тумане” стала знакавай падзеяй для беларускага кіно ў 2012 годзе. Рэжысёру Сяргею Лазніцу ўдалося ўдыхнуць “новае жыццё” ў драму беларускага класіка, паказаць фільм у асноўнай конкурснай праграме Канскага міжнароднага кінафестывалю і атрымаць на галоўным кінафоруме ўзнагароду кінапрэсы. Адна з важкіх складнікаў фільма, – акторская гульня, мае барысаўскі след: ролю галоўнага героя Сушчэні сыграў барысаўчанін Уладзімір Свірскі.
Лозніца і Свірскі
У Канах
У экзістэнцыйнай драме Васіля Быкава ставіцца праблема маральнага выбару ў нечалавечых умовах вайны. Дзеянне фільма адбываецца ў Беларусі ў 1942 годзе. Двое партызанаў выконваюць заданне забіць «здрадніка», які становіцца закладнікам падступнай помсты нямецкага афіцэра. Сюжэт фільма аказаўся максімальна набліжаны да літаратурнага арыгінала.
Фільм атрымаўся манументальным: з доўгімі кадрамі і стацыянарнай камерай. Стужка працягласцю больш за дзве гадзіны складаецца ўсяго з 72 кадраў, і нават здымкі ў лесе робяцца не са звыклай ручной камеры, а з рэек. Выяўленчае рашэнне фільма набліжана да каляровых фотаздымкаў пачатку саракавых. І ў гэтую атмасферыку ідэальна лёг акторскі ансамбль на чале з Уладзімірам Свірскім.
Кадр з фільма
Уладзімір нарадзіўся 7 снежня 1982 г. у Барысаве і паспеў павучыцца ажно ў трох мясцовых школах: трэцяй, другой і васемнаццатай. Пасля школы паступіў у Барысаўскае вучылішча №121, дзе атрымаў спецыяльнасць электрыка, пазней была служба ў арміі ў Пячах. Па мабілізацыі вырашыў атрымаць вышэйшую адукацыю і з лёгкай рукі бабулі паспрабаваў паступіць на акторскае аддзяленне Беларускай акадэміі мастацтваў. Экзамены вытрымаў, паступіў і адвучыўся, але атрыманы ўзровень ведаў не задаволіў Уладзіміра: за далейшай адукацыяй ён паехаў у Маскву. У 2011 г. скончыў там рэжысёрскі факультэт Расійскага ўніверсітэта тэатральнага мастацтва майстэрні Яўгена Каменьковіча і Дзмітрыя Крымава. І на дадзены момант Уладзімір працуе ў Маскоўскім тэатры “Майстэрня П. Фаменкі”, ўдзельнічае ў пяці спектаклях (сярод якіх “Руслан і Людміла”, “Апошнія спатканні” І. Буніна, “Дар” М. Булгакава) установы. Кіно для Ўладзіміра стаіць на другім месцы: апроч “У тумане”, ён зняўся яшчэ ў трох карцінах, сярод якіх бадай што толькі “Дняпроўскі рубеж” – вядомы беларусам.
Тым не менш роля ў фільме Сяргея Лозніцы зрабіла актора вядомым і пазнавальным. “У тумане” апроч адзнакі ў Канах, перамог на фестывалях Мінску (“Лістапад”), Ерэване (“Залаты абрыкос”), Трыесце (Італія), Адэсе, Іванаве (Расія, фестываль “Люстэрка”). А на значным для Ўсходняй Еўропы міжнародным фестывалі ў Котбусе галоўную ўзнагароду атрымаў сам Уладзімір – за лепшую акторскую ігру.
Здымкам папярэднічалі двухмесячныя рэпетыцыі. Уладзімір перад здымкамі перачытаў амаль усяго Быкава, 17 разоў прачытаў і ведаў амаль на памяць аповесць “У тумане”. Дарэчы, тут ёсць яшчэ адна гісторыя звязаная з Барысавам. Кнігу для Уладзіміра ўзяла ў гарадской бібліятэцы № 6 яго бабуля. Гэты экзэмпляр Уладзімір і ўзяў на здымкі. З кожнай сцэнай на старонках кнігі з’яўляліся ўсё новыя запісы (некаторыя не ўдалося сцерці), але ў бібліятэцы кнігу не толькі прынялі, але і зладзілі адмысловую выставу “Наша кніга на здымках фільма-прызёра “У тумане”.
Фільм “У тумане”:
Добро пожаловать в реальность!