Па выніках ЦТ-2025 выпускнікі здалі беларускую мову лепш, чым расейскую. EX-PRESS.BY спытаў сваіх чытачоў, чаму так атрымалася — і атрымаў шчырыя гісторыі. Аказалася, што для многіх беларуская мова — гэта ўжо не толькі прадмет, а частка асобы, гульня, жэст любові або нават форма супраціву.
Ганна, маці выпускніцы з Барысава:
— Мая дачка заўсёды лічыла беларускую мову не проста прадметам, а часткай сябе. Я яе так вучыла, бо мне ў школе казала мая настаўніца: «Беларуская — гэта праўда пра сябе». Гэта было ў 80-х. Настаўніца была маладым спецыялістам, вельмі душэўная. А мая дачка ўжо ў студэнцтве арганізоўвала літаратурныя вечары, ставіла спектаклі, хадзіла на «Мова Нанова». Яна і зараз размаўляе толькі на мове. І ўнука майго вучыць. Праўда, жывуць яны ў Польшчы. Я здзіўляюся, што цяпер дзеці пачынаюць ведаць мову ў такой нашай сучаснасці... Але вельмі рада.
Игорь, учитель:
— Я физику преподаю, но знаю, что раньше дети думали примерно так: беларусский язык — это просто, никто всерьез его не проверяет. Но сейчас все поменялось. Я сам вижу: ученики стараются, потому что чувствуют — это важно. Мова для них уже не второстепенная. И дело не только в политике, а в каком-то внутреннем пробуждении.
Валерый, бацька выпускніка:
— Я свайму сыну казаў: «Хачу размаўляць з табой па-беларуску». Ён глядзіць блогераў, слухае беларускія гурты, піша вершы. У іх класе нават спаборнічалі, хто больш дзён пражыве цалкам па-беларуску. Гэта гульня з мовай, з сабой. І я бачу, што так мова не памірае, а нараджаецца нанова.
Алина, студентка из Могилёва, выпуск 2024:
— Я сдавала русский. А брат — белорусский, и ему реально было легче. Не потому что предмет проще, а потому что его преподавали интереснее: рассказывали о современных поэтах, включали подкасты, делали дебаты. А по русскому — скучный учебник и сухие правила. Все.
Настасся, настаўніца беларускай мовы:
— Мы, настаўнікі, зразумелі: вучыць толькі па падручніку — гэта, як кажуць дзеці, стром. Таму бярэм YouTube, TikTok, сучасную літаратуру. І гэта працуе. Калі дзеці бачаць, што беларуская — гэта не мёртвая традыцыя, а жывыя людзі, боль, гумар, штодзённасць — яны пачынаюць на ёй думаць. І вось вам вынік.
Василий:
— Мой внук знает беларуский лучше русского, и это меня удивило и немного растрогало. Хотя я понимаю: жить он будет не здесь, уедет к родителям в США. Но я рад, что хотя бы немного мовы он взял с собой. Себе, молодому, я бы сказал: «Учи языки». Это важно. Я немецкий не выучил и жалею.
Ксенія, выпускніца з Мінска:
— Я паступаю на філфак. Мова — гэта мой выбар, мая ідэнтычнасць. Не таму, што лёгка здаўшы. На расейскай мове я чую навіны, размаўляю з выкладчыкамі, але думаю па-беларуску. Мы, маладыя, не страчаныя. Мы проста хочам ведаць, хто мы.
Хочаце падзяліцца меркаваннем? Мы на сувязі: @ex_presslive
Добро пожаловать в реальность!