Казак: «Ёсць даволі шмат прыкмет таго, што афіцыйнаму Мінску не падабаецца гэта шастанне дронаў»

Эксперт па бяспецы Аляксандр Казак — пра небяспеку, якую нясуць «шахеды» у небе над Беларуссю.

— Дроны насамрэч над Беларуссю лётаюць і гэта сапраўды страшна, — пагаджаецца ў экспрэс-каментары «Салідарнасці» Аляксандр Казак. — І калі першы раз гэта можна было патлумачыць тым, што збілася навігацыя, адхіліўся ад курса, то зараз гэта дакладна памылкай не назавеш.

Дарэчы, я не прытрымліваюся думкі, што гэта памылка. Растлумачу чаму.

Залятаць на тэрыторыю Беларусі дроны пачалі пасля беларуска-кітайскіх вучэнняў. Менавіта пасля іх стала з’яўляцца рэгулярная інфармацыя аб тым, што дроны ў небе над нашай краінай.

Ёсць меркаванне, нібыта гэта папярэджанне Расіі, якой не падабаюцца такія гульні Беларусі з Кітаем. Магчыма, ёсць іншая прычына, але факт: дроны з’явіліся пасля вучэнняў.

І, на жаль, сёння яны сталі паўсядзённасцю. Гэта даволі вялікая праблема як для беларускага грамадства, так і для самога Лукашэнкі.

Ёсць даволі шмат прыкмет таго, што афіцыйнаму Мінску не падабаецца гэта шастанне дронаў. Некалькі з іх ужо збівалі, падымалі авіяцыю.

— Як мы бачылі сёння, іх могуць не збіць альбо збіць над будынкам з рознымі наступствамі.

— Так, і, паверце мне, гэта будзе не толькі моцнае фота для медыя, падзенне дрона можа прывесці да значна больш цяжкіх наступстваў.

Мы можам бачыць іх у поўнай меры ў суседзяў.

— Ва Украіне, напрыклад, часта людзей выратоўвае сістэма апавяшчэння паветранай трывогі. Такая павінна быць і ў Беларусі?

— Ёсць добрая фраза: у крытычны момант узровень нашых дзеянняў упадзе да ўзроўню нашай падрыхтоўкі. У Беларусі падрыхтоўкі да падобных дзеянняў, відавочна, няма.

Тое, што ва Украіне кожны дзень збіваюць дзясяткі дронаў — дарэчы, там узровень збіцця дронаў складае прыкладна 75%, — для беларусаў гэта ўсё ж тэорыя, карцінка.

Да гэтага трэба рэальна і канкрэтна дакрануцца, каб зразумець, што гэта такое, нягледзячы ні на якія дэманстрацыйныя ўрокі. Патрэбна практыка.

Можна з іншага боку паглядзець, як тыя дроны збівае Расія. Не тое, каб надта паспяхова. Расія дзейнічае кінетычна ў гэтай вайне.

Яна мае канкрэтны досвед, але ў іх няма такога ўзроўню эфектыўнасці адносна збіцця дронаў, як ва Украіне. Па падрыхтоўцы і ўзбраенні Беларусь усё ж бліжэй да Расіі.

Таму я лічу, што сітуацыя з дронамі на тэрыторыі Беларусі можа толькі пагаршацца.

Што тычыцца сістэм апавяшчэння, то наўрад ці хто будзе іх запускаць у мірны час. Ва Украіне, да прыкладу, падобныя сістэмы з’явіліся толькі праз некалькі тыдняў ад пачатку поўнамаштабнага ўварвання. Быў пэўны час, калі не было ніякіх крыніц інфармацыі.

Зараз у іх ёсць амаль уся інфармацыя пра кірунак дронаў, і яна ідзе і праз паблікі, і праз спецыяльную аплікацыю ў тэлефонах. А вайскоўцы могуць сачыць за гэтымі дронамі, можна сказаць, анлайн.

— Там яшчэ і ўключаюцца сірэны, то-бок не прапусціш.

— Сірэны ёсць, але і яны зноў жа не адразу з’явіліся. Наўрад ці хто рызыкне ўключаць іх у Беларусі без абвяшчэння вайсковага стану, каб не падняць паніку сярод насельніцтва.

У любым выпадку пакуль што ніякіх дзеянняў адносна інсталяцыі сірэн на тэрыторыі Беларусі не назіраецца.

Я ўпэўнены, што яны думаюць, што рабіць, але пакуль што не бачна, каб прадпрымаліся канкрэтныя дзеянні менавіта па папярэджанні насельніцтва.

Хаця так, сітуацыя небяспечная.